الكتروريسي يك روش ساده، ارزان و كاربردي براي توليد الياف و ذره در مقياس ميكرو و نانو مي باشد. در اين روش با اعمال جريان الكتريكي به محلول نانوالياف توليد مي شود. در اين روش ما توانستيم با استفاده از صمغ گوار نانوالياف ايزوله پروتئين آب پنير را كه به تنهايي قابليت الكتروريسي و توليد الياف را ندارند توليد كنيم. در اين روش صمغ گوار با استفاده از تكنيك غوطه وري در الكل خالص سازي شد. نانوالياف از نسبت هاي وزني-وزني ايزوله پروتئين و صمغ گوار خالص سازي شده با تعيين پارامترهاي بهينه در الكتروريسي توليد شدند.

اولئوژل روغن سويا با استفاده از تركيب اولئوژلاتورهاي اتيل سلولز و اسيد بهنيك توليد شده است. ارگانوژلاسيون يا اولئوژلاسيون فرآيندي است كه با استفاده از اولئوژلاتورها (عوامل ژل كننده)، روغن مايع در داخل يك شبكه ژلي سه بعدي قابل برگشت با حرارت به دام مي افتد و اين ژل، خصوصيات چربي هاي جامد (ويژگي هاي رئولوژيكي، ويسكوالاستيسيتي، قابليت پخش شدن، سفتي و ...) را بدون داشتن مقدار زياد چربي هاي اشباع و ترانس نشان مي دهد. از موارد كاربرد اولئوژل ها، ممانعت از مهاجرت روغن است كه اين امر منجر به كاهش كيفيت محصول مي شود. همچنين به عنوان عامل مقاومت در برابر حرارت در محصولات شكلاتي و جايگزين چربي در محصولات گوشتي استفاده مي شوند. در اين كار ما توانستيم اولئوژل هايي با بافت و ويژگي هاي رئولوژيكي و فيزيكي مناسب با استفاده از تركيب اتيل سلولز (به عنوان تنها اولئوژلاتور پليمري ارزان و دردسترس كه جز ليست GRAS قرار گرفته) با اسيد بهنيك (مقادير تركيبي كمتر از 6 درصد) توليد كنيم. اولئوژل هاي حاصل از نسبت هاي وزني 1 به 5 و 2 به 4 اتيل سلولز به اسيد بهنيك داراي ويژگي هاي رئولوژيكي و بافتي بهينه با ظرفيت نگهداري روغن بالا و دماي ذوب پايين تري مي باشند.

بيشتر آنزيم‌هاي آزاد فاقد ويژگي‌هاي پايدار هستند. اين ويژگي ها شامل پايداري و فعاليت بالا در سطح وسيعي از دما، pH، حلال ها و تنش هاي مكانيكي مي باشد. علاوه بر اين موارد، چالش اصلي استفاده از آنزيم ها در صنايع مختلف عدم امكان استفاده چندباره از آنزيم ها بوده و آنزيم آزاد يكبار استفاده شده ديگر قابل استفاده نيست چرا كه امكان جداسازي خالص آنزيم وجود نداشته و بايد همراه با حلال دور ريخته شود و لذا به لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه نيست. پژوهش هاي حوزه بيوتكنولوژي به سمت ايجاد امكان استفاده چندباره از آنزيم ها و همچنين بهبود پايداري محيطي آنها پيش رفت و به اين ترتيب از روش تثبيت آنزيم استفاده شد. با تثبيت يك آنزيم بر روي يك بستر امكان استفاده چندباره از آنزيم به راحتي فراهم شده و علاوه بر آن بسته به نوع فرايند تثبيت و جنس بستر، پايداري محيطي آنزيم نيز افزايش پيدا مي كند. با توجه به اينكه جداسازي آنزيم هاي تثبيت شده بر روي ميكرو و نانو ذرات از محيط آزمايش با دشواري هايي همراه است، استفاده از نانوالباف به جاي نانوذرات براي تثبيت آنزيم به سرعت رونق يافته و به شكل شگفت انگيزي تاكنون توانسته موفق عمل كند چرا كه نانوالياف داراي ساختار يكپارچه و منعطف بوده و نسبت سطح به حجم بالايي دارد و علاوه بر حفاظت مناسب از آنزيم در برابر شرايط محيطي، به راحتي از محيط آزمايش جدا شده و مي تواند براي دفعات بعدي نيز مورد استفاده قرار گيرد. در اختراع ارائه شده توسط ما آنزيم آلفا-آميلاز به روش به دام اندازي درون بستر نامحلول اتيل سلولز و پلي اتيلن گليكول به روش امولسيون-الكترواسپينينگ تثبيت شد. اين اختراع داراي چند وجه ويژه و ممتاز بوده كه عبارت اند از: در اين مطالعه يك سامانه نامحلول با سطح پايداري بالا در مقياس نانو براي تثبيت آنزيم استفاده شد كه اين امكان را به ما مي دهد كه از آن در محيط هاي مختلف آبي و در طيف وسيعي از دما، اسيد و قليا استفاده كنيم. در توليد سامانه ابتدا آنزيم به روش نانوامولسيون ريزپوشاني شده و سپس محلول نانوذرات حاوي آنزيم، الكتروريسي شد كه هردو روش از روشهاي به روز و جديد توليد نانو ذره و نانوالياف هستند و براي اولين بار هردو روش همزمان براي تثبيت آلفا-آميلاز استفاده شد.در اين روش آنزيم بصورت نيمه محصور شده درون ساختار متخلخل نانوالياف جامد تثبيت شد.